U 2023. godini, 59 odsto poljoprivrednih gazdinstava u Srbiji bavi se stočarstvom, s tim da su najvažnije grane ove proizvodnje svinjarstvo, govedarstvo i živinarstvo. Udeljeni su u ukupnoj vrednosti stočarske proizvodnje na sledeći način: svinjarstvo sa 38,5%, govedarstvo sa 37,7%, a živinarstvo sa 15,3%. Međutim, u poređenju sa podacima iz Popisa poljoprivrede 2012. godine, stočarstvo pokazuje negativan trend, što se vidi u smanjenju broja gazdinstava koja se bave stočarskom proizvodnjom, kao i u opadanju broja uslovnih grla, navodi se u publikaciji “Poljoprivredna gazdinstva sa stočarskom proizvodnjom u Srbiji – stanje i perspektiva”, autora dr Radeta Popovića, profesora na Ekonomskom fakultetu u Subotici.
Broj gazdinstava koja se bave stočarstvom smanjen je za 39%, dok je ukupan broj uslovnih grla opao za 26%. Najveći pad broja gazdinstava zabeležen je u govedarstvu, gde je opao za čak 60%, dok je najveći pad broja grla prisutan u svinjarstvu, sa padom od 34%. Ovaj pad u stočarskoj proizvodnji direktno utiče na povećanje negativnog salda spoljne trgovine stočarskim proizvodima i njihovim prerađevinama.
Napuštanje stočarske proizvodnje, kako se navodi, često je rezultat nepovoljne starosne strukture radne snage, nedostatka naslednika na gazdinstvima, kao i nemogućnosti ostvarivanja dovoljnog prihoda, naročito na malim i srednjim gazdinstvima. Većina stočarske proizvodnje u Srbiji zasniva se na porodičnim poljoprivrednim gazdinstvima, dok gazdinstva registrovana u formi pravnih lica polako povećavaju udeo u ukupnom broju grla živine i svinja. Stočarstvom se bave gazdinstva koja se nalaze u dva proizvodna regiona: na severu, u ravničarskom području, gazdinstva imaju 41% uslovnih grla, dok je na jugu, u brdsko-planinskom području, ta cifra 59%. Gazdinstva na severu specijalizovana su za tov svinja, proizvodnju mleka, tov brojlera, ali i za proizvodnju žitarica, uljarica i proteinskog bilja, dok je na jugu dominantan tip gazdinstva sa diversifikovanom proizvodnjom.
Za unapređenje stanja u stočarstvu, kako se navodi u publikaciji, potrebno je vreme, investicije, kao i efikasne mere agrarne politike. Međutim, ključni faktor za postizanje uspeha u ovoj oblasti je dugoročna stabilnost, rast poverenja i institucionalnog praćenja statističkih i ekonomskih pokazatelja na svim nivoima lanca vrednosti stočarskih proizvoda i njihovih prerađevina.
